Rabu, 13 April 2011

tafsir Suroh al baqoroh ayat 1 -2 basa jawa

Tafsir suroh Al Baqoroh ayat 1-2


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِTAFSIR SUROH AL BAQOROH
OLEH
USTADZ PARDIRO As SLEMANY

Nama Surat: Al-Baqarah
Ayat: 2
Jumlah Ayat: 286
Turun: Madaniah
Juz: 1, 2, 3
Urutan wahyu: 87
SUROH ALBAQOROH
Suroh Al Baqoroh (sapi wadon)
Suroh kaping 2 : 286
Kagolong suroh madaniyah,
kajaba ayat 281 turun ono ing Mina(Mekkah) nalika Haji Wada’(haji pepisahan)
lan akehe kata lafadz 6121 lafadz/kalimat ,lan okehe huruf 25500 huruf.
kalebu surat kaping pisan turun ing Madinah. *) (Muqodimaah Tafsir Ibnu Katsir )
Suroh Al Baqoroh iki kalebu surat Al Qur’an kang dawa dhewe.
Lan Surat Al Qur’an kang paling cendak yaiku Suroh Al Kausar.
Lan ayat kang paling dawa dhewe yoiku ayat kang mbahas soal utang piutang( dain) : (QS.AlBaqoroh : 282)*) ( Muqodimah Tafsir Al Maroghi )
الم ﴿١﴾
1.Alif Laam Miim
1.ora ana kang pirsha tegese kajobo Alloh Ta’ala dhewe

Penjelasan Makna :

Asbabun Nuzul :
Tafsir / Indonesia / Sebab turun / Surah Al Baqarah 1
الم (1)
Faryabi dan Ibnu Jarir mengetengahkan dari Mujahid, "Ada empat ayat dari awal surah Al-Baqarah diturunkan berkenaan dengan orang mukmin, dua ayat tentang orang kafir dan tiga belas ayat tentang orang munafik."
Nasikh --- Manskuh :

Tafsir Jalalain : تفسير الجلا لين

تفسير الجلا لين/ المؤلف : جلال الدين محمد بن أحمد المحلي/ وجلال الدين عبدالرحمن بن أبي بكر السيوطي/
{ الم } الله أعلم بمراده بذلك
{ الم } (Alif laam miim) Allah yang lebih mengetahui akan maksudnya.

Tafsir Ibnu Katsir :تفسير اين كثير


قد اختلف المفسرون في الحروف المقطعة التي في أوائل السور،
Ahli Tafsir beda-beda ing panemu ngenani huruf lepas kang kaemot ing dalem suroh iki.
فمنهم من قال: هي مما استأثر الله بعلمه، فردوا علمها إلى الله، ولم يفسروها [حكاه القرطبي في تفسيره عن أبي بكر وعمر وعثمان وعلي وابن مسعود رضي الله عنهم به،
1.Mbalekake tafsire iki marang Alloh , naming Aloh kang mirsani tegese. Uga kang ditegasake dening Abu Bakar, Umar ,Usman , Ali lan Ibnu Mas’ud r.a.

2.Asma Surat utawa sebagian saka Asma Alloh kang didekekakke ing dalem awal suroh . saben huruf nunjukake Asma Alloh Alif: Alloh Laam : Lathif, Miim : Majid.
Ibnu Abbas r.a. negasaken Alif Laam Miim termasuk ismullohil a’dhm. “
3.Pendapat kang liyo : Tujuan huruf-huruf lepas iku mumjukake I’jazul qur’an, keluwihane mu’jiyat al qur’an, arepa al quran kasusun saka huruf kalimat kang biasa digunakake dening makhluk kang ora sanggup nyusun, damel kaya sapadane alqur’an, arepa kaya suroh kang sak ringkes ringkese, mangkana uga pendapate Ar-Rozi saka al Mubarrid lan Qurthuby, al Farraa’, banjur dibenerake dening az-Zamakhsyari lan diturut dening Ibnu Taimiyah .
Az Zamakhsyari ngendika : “ lan sengaja kabeh huruf-huruf iku ora didadekake siji, ananging di baleni maneh ing dalem pirang-pirang suroh, supaya luwih kuwat lan hebat tantangane, uga ana kalane mung sak huruf ( Nun ) utawa loro huruf (Haa Miim), telung huruf (Aliif lam Miim) ,patang huruf ( Aliif Laam Miim Shood ), lan limang huruf ( Kaf Haa’ Yaa’ ‘Ain Shod )
﴿حـم ﴾
(Ha Mim) (44:1) Sometimes, three letters were mentioned, such as,
﴿الم ﴾
(Alif Lam Mim (2: 1)) and four letters, such as,
﴿المر﴾
(`Alif Lam Mim Ra) (13:1), and
﴿المص ﴾
(Alif Lam Mim Sad) (7:1).
Sometimes, five letters were mentioned, such as,
﴿كهيعص ﴾
(Kaf Ha Ya `Ayn Sad) (19:1), and;
﴿حـم - عسق﴾
(Ha Mim. `Ayn Sin Qaf) (42:1-2).
(Fii Kitaabi Tafsiir Ibnu Katsiir Juz I )



Tafsir Al Maroghi :
Ing dalem Kitab Tafsiir Al Maroghi pirang –pirang suku kata kang kasebut ing conto-conto awal surah kang lafadze Aaliif Laam Miim --- Aaliif Laam Miim Shood----Aaliif Laam Miim Roo’ . Gunane kanggo nggugah para pangrungu supaya musatake kawigatene marang apa kang lagi diturunake ( Lit – Tanbih ).
Maksude supaya paara pangrungu Firmane Alloh SWT , ngenani kedudukane Al Qur’an ,Alqur’an minangka Hujjah kanggo ahli kitab , lan Bahasan liyo kang bakal ditegasake ing dalem suroh iki.
( Fii Kitaabi Tafsiir Al Maroghi Juz I )

Suroh Al Baqoroh ( Sapi ) iku suroh Madaniyyah ( Suroh kang diturunake ono ing kutho Madinah ) cacahe ayat ana 286 , Aaliif Laam Miim lan uga huruf huruf kang dadi kawitane suroh kaya
ق - ن - ص
Qoof , Nuun , Shood - lan liya liyane iku ora ana kang pirsha tegese kajobo Alloh Ta’ala dhewe. Mangkana munguh dhawuhe “Ulama salaf. Saweneh ngulama ana kang duweni penemu yen Aaliif iku tegese Alloh , Laam iku tegese Lathif , Miim iku tegese Majiid . Dadi Aaliif Laam Miim iku rumuz kang tegese Alloh iku Maha Welas Lan Maha Agung.
Saweneh ‘Ulama’ maneh ana kang duweni panemu yen Aaliif Laam Miim iku minangka kanggo wiwitan dhawuh - saperlu mundhut perhatiane manungsa = umpamane mangkene : Nalika arep den anakake rapat nalika wong-wong wus padha hadir kabeh biyasane padha omong-omngan dhewe dhewe - Yen pimpinan rapat ujuk-ujuk banjur pidato , mesthine ora oleh perhatian saka hadhiriin .,Nanging yen pimpinan rapat sak durunge miwiti guneman nuli andhodhok mejane disik : DHUK-DHUK-DHUK , iku biyasane hadirin banjur anggatekaken = sak bakdane hadhirin anggatekaken lagi ketua rapat miwiti pidatone = semono uga , Aaliif Laam Miim , Nalika uwong-uwong lagi padha ketungkul , dumadakan krungu swara kang ora den ngerteni tegese ( Aaliif Laam Miim ) nuli padha madhep anggatekake = sak wuse lagi di dhawuhi : DZAALIKAL KITAABU……… ilal akhirihi.
( Fii Kitaabi Al Ibriiz lima’rifatu tafsiiril qur’aanil ‘Aziiz billughotil jaawiyyah = ta’liif Al Faqiir KH Bisri Musthofa Rembang Juz 1 halaman 4 = penerbit = Menara Kudus )
ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٢﴾

2.Dzaalikal kitaabu laa roiba fiihi hudzal lil muttaqiin
2.Kitab*11) AlQur’an iku Ora ono keraguane Minongko pituduh tumrape wong wong kang podho yaqiin.
*11) Pangeran maringi jeneng Al Qur’an kanthi Al Kitab kang mengku arti “ kang ditulis “ kuwi minangka isyaroh menawa Al Qur’an mau diperintahake supaya ditulis .
Asbabun Nuzul :
“ Fariyabi lan Ibnu Jarir , ngaturake sumber iku saka Mujahid , ngendikane : “ ana papat (4) ayat saka awal surah Al Baqoroh kang diturunake ngenani sifaf-sifate wong mukmin , loro ( 2 ) ayat ngenani sifat-sifate wong Kafir , lan telulas ( 13 ) ayat ngengani sifat-sifate wong Munafiq. “

Nasikh –Mansukh :

Tafsir Ibnu Jalalain : تفسير الجلا لين
ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2)
"ذَلِك" أَيْ هَذَا "الْكِتَاب" الَّذِي يَقْرَؤُهُ مُحَمَّد .
"لَا رَيْب" لَا شَكَّ "فِيهِ" أَنَّهُ مِنْ عِنْد اللَّه وَجُمْلَة النَّفْي خَبَر مُبْتَدَؤُهُ ذَلِك وَالْإِشَارَة بِهِ لِلتَّعْظِيمِ "هُدًى" خَبَر ثَانٍ أَيْ هَادٍ "لِلْمُتَّقِينَ" الصَّائِرِينَ إلَى التَّقْوَى بِامْتِثَالِ الْأَوَامِر وَاجْتِنَاب النَّوَاهِي لِاتِّقَائِهِمْ بِذَلِكَ النَّار
"ذَلِك" "الْكِتَاب" (Kitab iki) yoiku kang diwaca dening Muhammad saw. لاَ رَيْبَ (ora ono keraguane) utawo kebimbangane فِيهِ (ing sak jerone Al qur’an) manawa alqur’an iku bener-bener saka Allah swt. Kalimat negatif dadi predikat saka subyek 'Kitab iki', semono uga kata-kata isyarat 'iki' diagem minongka penghormatan. هُدًى (minangka pituduh) nunjukake predikat keloro (ke-2), tegesa minangka penuntun لِّلْمُتَّقِينَ (kangga uwong-uwang kang takwa) maksude uwong uwong kang ngusahake awake dhewe supaya dadi uwong kang takwa kanthi dalan ngetutake perintah dan ngedogi larangan kanggo njaga diri saka geni neraka.

Tafsir Ibnu Katsir : تفسير اين كثير

ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2) فهذا مداره على محمد بن السائب الكلبي، وهو ممن لا يحتج بما انفرد به، ثم كان مقتضى هذا المسلك إن كان صحيحًا أن يحسب ما لكل حرف من الحروف الأربعة عشر التي ذكرناها، وذلك يبلغ منه جملة كثيرة، وإن حسبت مع التكرر فأتم وأعظم (1) والله أعلم.
{ ذَلِكَ الْكِتَابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2) }
قال ابن جُرَيج: قال ابن عباس: "ذَلِكَ الْكِتَابُ" : هذا الكتاب. وكذا قال مجاهد، وعكرمة، وسعيد بن جبير، والسديّ ومقاتل بن حيان، وزيد بن أسلم، وابن جريج: أن ذلك بمعنى هذا، والعرب تقارض بين هذين الاسمين من أسماء الإشارة فيستعملون كلا منهما مكان الآخر، وهذا معروف في كلامهم.
و { الْكِتَابُ } القرآن. ومن قال: إن المراد بذلك الكتاب الإشارة إلى التوراة والإنجيل، كما حكاه ابن جرير وغيره، فقد أبعد النَّجْعَة وأغْرق (2) في النزع، وتكلف ما لا علم له به.
والرّيب: الشك، قال السدي عن أبي مالك، وعن أبي صالح عن ابن عباس، وعن مرة الهَمْدانيّ عن ابن مسعود، وعن أناس (3) من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم: { لا رَيْبَ فِيهِ } لا شك فيه.
وقاله أبو الدرداء وابن عباس ومجاهد وسعيد بن جبير وأبو مالك ونافع مولى ابن عمر وعطاء وأبو العالية والربيع بن أنس ومقاتل بن حيان والسدي وقتادة وإسماعيل بن أبي خالد. وقال ابن أبي حاتم: لا أعلم في هذا خلافًا.
[وقد يستعمل الريب في التهمة قال جميل:
بثينة قالت يا جميل أربتني ... فقلت كلانا يا بثين مريب ...
واستعمل -أيضًا-في الحاجة كما قال بعضهم (4) :
قضينا من تهامة كل ريب ... وخيبر ثم أجمعنا السيوفا] (5)
ومعنى الكلام: أن هذا الكتاب -وهو القرآن-لا شك فيه أنه نزل (6) من عند الله،

كما قال تعالى في السجدة: { الم * تَنزيلُ الْكِتَابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ } [السجدة: 1، 2].
الم ﴿١﴾
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٢﴾

Kaya kang di Firmanake Dening Alloh ana ing surah As Sajadah : 1-2
1. Alif laam miim
2. tumurune Al-Quran kang ora ana keraguan ing sak jerone , (yoiku) saka Pangeran kang Ngratoni Alam kabeh .

[وقال بعضهم: هذا خبر ومعناه النهي، أي: لا ترتابوا فيه] (7) .
Lan dingendikakake saka sebagian ahli tafsir berita iki maknane ora tegese mamang ing sak jerone Al Qur’an

ومن القراء من يقف على قوله: { لا رَيْبَ } ويبتدئ بقوله: { فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ }
Lan saking Al Qur’an iku mangka angone ngucapake ora Ragu lan ing awal anggone nglafadazake/ ngucapake ing sak jerone isi Al Qur’an ikuminangka pituduh tumrape wong wong kang padha yakin/ taqwa
والوقف على قوله تعالى: { لا رَيْبَ فِيهِ } أولى للآية التي ذكرنا، ولأنه يصير قوله: { هُدًى } صفة للقرآن، وذلك أبلغ من كون: { فِيهِ هُدًى } .
و { هُدًى } يحتمل من حيث العربية أن يكون مرفوعًا على النعت، ومنصوبًا على الحال.
__________
(1) في و: "أطم وأعظم"، وفي أ: "أعظم وأعظم".
(2) في جـ،:"أغرب".
(3) في جـ، ط: "ناس".
(4) هو كعب بن مالك، والبيت في اللسان، مادة "ريب".وخصّت الهداية للمتَّقين.
(5) زيادة من جـ، ط، أ، و.
(6) في جـ، ط، ب: "منزل".
(7) زيادة من جـ، ط.

كما قال: { قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولَئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ } [فصلت: 44].
Koyo dene kang kasebut ing ayat :
كما قال: { قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولَئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ } [فصلت: 44].
44. Upama al-Quran iki Ingsun gawe tembung 'ajam (dudu tembung Arab) wong kafri mesthi celathu, "Ya gene al-Quran iku teka ora diterangake tembunge, Ya gene nabi Arab teka anggelarake al-Quran dudu tembung Arab". (Muhammad) sira dhawuha, "al-QUran iku tumrap wong mukmin pituduh kang bener lan dadi tambaning lara. Wong kang ora ngandle al-Qiran kupinge abot (bunthet wonten sumbatane). Al-Quran tumrap wong kafir prasasat pepeteng, koyo diundang saka panggonan kang adoh ora krungu lan ora weruh".

{ وَنُنزلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلا خَسَارًا } [الإسراء: 82]

{ وَنُنزلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلا خَسَارًا } [الإسراء: 82]

82.. Lan Ingsun turunake saka Al qur’an iku kang isa dadi penawar/ penyembuh( marekake) lan rohmat kanggo uwong-uwong kang beriman lan Al Qur’an iku ora bakal nambah marang uwong-uwong kang padha dholim kajaba kerugian .
إلى غير ذلك من الآيات الدالة على اختصاص المؤمنين بالنفع بالقرآن؛ لأنه هو في نفسه هدى، ولكن لا يناله إلا الأبرار،
كما قال: { يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ } [يونس: 57] .
كما قال: { يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ } [يونس: 57] .
57. Hai manungsa , sayektine uwis tumeka maarang sira kabeh piwulang /nasehat ( tuntunan ) saka Pangeranira lan Obat Penyembuh kanggo penyakit-penyakit ( kang ana ) ing dada ira lan minangka pituduh sarta rohmat tumrap wong-wong kang padha prcaya .

وقد قال السدي عن أبي مالك، وعن أبي صالح عن ابن عباس، وعن مرة الهمداني، عن ابن مسعود، وعن أناس من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم: { هُدًى لِلْمُتَّقِينَ } يعني: نورًا (1) للمتقين.
وقال الشعبي: هدى من الضلالة. وقال سعيد بن جبير: تبيان للمتَّقين. وكل ذلك صحيح.
وقال السدي: عن أبي مالك، وعن أبي صالح، عن ابن عباس، وعن مرة الهمداني، عن ابن مسعود، وعن ناس من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم: { هُدًى لِلْمُتَّقِينَ } قال: هم المؤمنون (2) .
وقال محمد بن إسحاق، عن محمد بن أبي محمد مولى زيد بن ثابت، عن عكرمة أو سعيد بن جبير، عن ابن عباس: { لِلْمُتَّقِينَ } أي: الذين يحذرون من الله عقوبته في ترك ما يعرفون من الهدى، ويرجون رحمته في التصديق بما جاء به.
وقال أبو رَوْق، عن الضحاك، عن ابن عباس: { لِلْمُتَّقِينَ } قال: المؤمنين الذين يتَّقون (3) الشرك بي، ويعملون بطاعتي.
هُدًى Hudan tegese Nur cahaya. لِّلْمُتَّقِينَ Lilmuttaqiin~ wong mukmin kang tansah ngati ati saka syirik , lan tansah nindakake taat. Bab iki keterangane saka Ibnu Abbas.

وقال سفيان الثوري، عن رجل، عن الحسن البصري، قوله: { لِلْمُتَّقِينَ } قال: اتَّقوا ما حرّم الله عليهم، وأدوا ما افترض عليهم.
Al Hasan Al Bashri ngendika :
Wedi lan ngindari apa kang diharamake Alloh, lan gelem nindakake apa apa kang diwajibake Alloh.Jaga bener bener perintahe Alloh lan ngedohi Larangane Alloh.

وقال أبو بكر بن عياش: سألني الأعمش عن المتَّقين، قال: فأجبته. فقال [لي] (4) سل عنها الكلبي، فسألته فقال: الذين يجتنبون كبائر الإثم. قال: فرجعت إلى الأعمش، فقال: نرى أنه كذلك. ولم ينكره.
وقال قتادة { لِلْمُتَّقِينَ } هم الذين نعتهم الله بقوله: { الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ } الآية والتي بعدها [البقرة: 3، 4].
واختار ابن جرير: أن الآية تَعُمّ ذلك كله، وهو كما قال.
وقد روى الترمذي وابن ماجه، من رواية أبي عقيل عبد الله بن عقيل، عن عبد الله بن يزيد، عن ربيعة بن يزيد، وعطية بن قيس،
عن عطية السعدي، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "لا يبلغ العبد أن يكون من المتَّقين حتى يدع ما لا بأس به حذرًا مما به بأس (5) . ثم قال الترمذي: حسن غريب (6) .
Athiyah As-Sa’di negasake ,Sabda Rasululloh SAW :
Laa yablughul ‘abdu an yakuuna minal muttaqiina hatta yada’a maalaa ba’sa bihi hadzaraan mimmaa bihi ba’sun
Sawijining kawula ora isa nuju ing drajate Muttaqiin ( derajat taqwa), sahingga ninggalake apa kang ora dadeake dosa jalaran khawatir kecemplung ing dosa iku. (HR TIRMIDZI, IBNU MAJAH)
__________
(1) في جـ، ب: "نور".
(2) في جـ: "يعني نورا للمؤمنين".
(3) في جـ: "يتعوذون".
(4) زيادة من جـ، ط، ب.
(5) في ب: "البأس".
(6) سنن الترمذي برقم (2451) وسنن ابن ماجه برقم (4215).
وفي سنن ابن ماجه عن أبي أمامة قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "ما استفاد المرء بعد تقوى الله خيرًا من زوجة صالحة، إن نظر إليها سرته، وإن أمرها أطاعته، وإن أقسم عليها أبرته، وإن غاب عنها حفظته في نفسها وماله" (2) .
Abu Umamah negasake,Rosululloh Bersabda:
Sawijining uwong ora bakal antuk keuntungan sak wise dheweke bertaqwa marang Alloh kang luwih becik yoiku antuk bojo sholihah, Manawa dideleng ngresepake ati, nalika dikongkon taat, lan nalika disumpah tansah netepi, lan nalika ditinggal bisa jogo kehormatane lan bandhane. ( HR. IBNU MAJAH )

Ibnul Mu’tazz ngendika :
‘’Kholidz dzunuba shoghiraha wakabiraha, Dzaa kat tuqa. Wash-na’ kamaa syin fauqa. Ardhisy syauki yah dzaru maa yara. Laa tahqiranna shaghiratan, innal jibala minalhasha’’
Artosipun:
Tinggalna kabeh dosa kang cilik utawa dosa kang gedhe , iku kang aran taqwa . Lan tumindaka kaya uwong kang lumaku ing dalan kang kebak eri , tansaha waspada saka apa kang sira deleng .Ojo ngremehke dosa cilik, elinga gunung kang gedhe kasusun saka watu watu kang cilik ( kerikil)

bersambung.........
nuwuuuuun................

Tidak ada komentar:

Posting Komentar